Szpachlowanie

Równe i gładkie ściany można pięknie pomalować albo wykończyć tapetą, żeby cieszyły nasze oczy swoją doskonałością.

Do szpachlowania (wygładzania) ścian i sufitów wykorzystuje się gładzie i masy szpachlowe. Żeby uzyskać idealnie równe i gładkie powierzchnie, trzeba najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Ważne jest prawidłowe jego zagruntowanie. Następnie trzeba nałożyć 1-2 warstwy gładzi tak, by powierzchnia była pozbawiona nierówności. W tym celu szlifuje się zwykłe gładzie. Są też masy bezpyłowe, które wystarczy odpowiednio naciągnąć na ścianę i wygładzić pacą.

Idealnie gładkie i równe ściany są doskonałym podłożem dla farb do malowania ścian i innych materiałów wykończeniowych, np. tapet.

Przy szpachlowaniu należy pamiętać o:

Przygotowanie podłoża

Żeby efekt nakładania gładzi był widoczny, trzeba najpierw wyrównać podłoże, wszelkie nierówności, wystające fragmenty tynku skuć lub zeszlifować, a ubytki i pęknięcia wypełnić masą szpachlową. Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź, musi być równa, w miarę gładka, sucha i odpylona.

Gruntowanie

Następnym krokiem, z którego nie warto rezygnować podczas szpachlowania ścian, jest zagruntowanie podłoża. Ma ono za zadanie poprawić jego chłonność i zwiększyć przyczepność następnych warstw. Grunt dobiera się do rodzaju podłoża. Jeśli jest to np. tynk gipsowy lub cementowo-wapienny, dobrze jest zastosować grunt głęboko penetrujący, który wyrówna chłonność. Na podłoża bardzo gładkie, np. betonowe, powinno się nałożyć grunt zwiększający ich chłonność. Po nałożeniu gruntu trzeba odczekać zwykle 12 godzin przed układaniem gładzi.

Przygotowanie masy

Najprościej jest wykorzystać do szpachlowania ścian masę polimerową w postaci pasty gotowej do użycia, którą można tylko przemieszać przed aplikacją. Jeśli prowadzimy prace zimą, należy wiadra z gładzią wcześniej postawić w wykańczanym pomieszczeniu, żeby wyrównała się temperatura materiału. W przypadku mas polimerowych trzeba uważać, żeby podczas transportu lub składowania w niewykończonym domu masa nie przemarzła, bo to może zniszczyć jej właściwości użytkowe.

Suchą mieszankę w workach należy zarobić wodą w proporcji podanej przez producenta. Mieszankę wsypuje się do czystej wody (nie odwrotnie) i wyrabia mieszadłem wolnoobrotowym założonym na wiertarce. Zwykle robi się to 2 razy. Po uzyskaniu równomiernie wymieszanej zaprawy odstawia się ją na 5-15 minut i ponownie krótko miesza. Masa gotowa do nakładania powinna mieć konsystencję gęstej śmietany albo miękkiego masła. Powinna być jednorodna, bez grudek ani żadnych zgrubień. Żeby sprawdzić, czy masa do szpachlowania jest dobrze rozrobiona, trzeba nałożyć ją jednolitym ruchem na ścianę. Jeśli można to zrobić lekko i płynnie, a powstały pas materiału jest gładki i się błyszczy, to znaczy, że masa jest odpowiednio przygotowana.

Układanie gładzi

Gładź układa się w 1 lub 2 warstwach. Są one bardzo cienkie, mają od 0,1 do 5 mm grubości. Masę trzeba nakładać w małych porcjach zdecydowanymi ruchami za pomocą pacy metalowej. Żeby masa była rozprowadzona równomiernie, pacę trzeba silnie dociskać do podłoża. Liczba warstw zależy od jakości podłoża, rodzaju gładzi i umiejętności szpachlarza. Na bardzo równym wprawny fachowiec może naciągnąć tylko 1 warstwę gładzi i wyrównać ją raz za razem długą pacą metalową, tak zwanym piórem. W większości wypadków nakłada się jednak 2 warstwy – drugą dopiero po wyschnięciu pierwszej. Robi się to tak samo, jak w przypadku jednowarstwowego wykańczania. Zwykle pierwsza warstwa jest grubsza - wyrównująca, a druga – cieńsza, wykańczająca. Niektóre masy gipsowe bez szlifowania nakłada się pacą metalową, a potem wyrównuje pacą gąbkową i ostatecznie wyrównuje długim piórem.

Pamiętaj o narożnikach

Gładź najlepiej jest nakładać od narożników, które wymagają starannego obrobienia. W zewnętrznych w tynku są zwykle zatopione aluminiowe narożniki, które dają kąt prosty. Gładzią trzeba je dokładnie pokryć, nakładając ją od zewnętrznej krawędzi. W narożnikach wewnętrznych podobnie gładź naciąga się od kąta w głąb ściany. Do wygładzenia powierzchni używa się kielni kątowej, tak zwanego motylka.

Szlifowanie

To bardzo niewdzięczne i uciążliwe zajęcie w trakcie szpachlowania ścian, podczas którego powstaje dużo pyłu. Do ostatecznego wyrównania ścian i sufitów stosuje się papier ścierny nakładany na pacę lub specjalne klocki z papieru. Żeby ściany były jak najgładziej wykończone, stosuje się papier o niskiej gradacji, np. 180-200. Przy szlifowaniu mechanicznym używa się siatek polerskich o bardzo drobnym ziarnie.